Konstytucja 3 Maja,
rękopisy

Uchwalona 230 lat temu.

Sejm Wielki (Czteroletni)
1788–1792

Uchwalenie Ustawy Rządowej było punktem szczytowym jego działań reformatorskich.

Druki

Aby Konstytucja 3 Maja stała się obowiązującym prawem
niezbędny był urzędowy wpis tekstu (tzw. oblata) do akt grodzkich warszawskich.

Foto
Impresje

Fot. Dominika Pruszczyńska

image 1

image 2

image 3
image 2
image 5

Zapraszamy do obejrzenia i wysłuchania wykładu

Pani Profesor Anny Grześkowiak-Krwawicz.


Trzy rękopiśmienne, oryginalne egzemplarze „Ustawy Rządowej” zachowane w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie, czym się różnią?

Blog

Pierwsza w Europie nowoczesna konstytucja przyjęta w sposób demokratyczny.
The first modern constitution in Europe adopted democratically.

  • Asekuracja w obronie Konstytucji

    Prace nad Konstytucją odbywały się w największej tajemnicy, by nie narazić jej na storpedowanie przez obóz konserwatywny, a zwłaszcza Rosję. Dopiero od połowy kwietnia zaczęto wtajemniczać coraz więcej osób w plan reformy ustrojowej państwa. Tuż przed wprowadzeniem ustawy pod obrady sejmu zdecydowano się ujawnić ją szerszemu gronu potencjalnych zwolenników. W nocy z 2 na 3 maja 1791 r. 102 posłów i senatorów podpisało tzw. asekurację, deklarując w niej gotowość wspierania projektu Konstytucji w sejmie. Do początków XX w. asekuracja ta była przechowywana w archiwum Potockich w kopercie, na której Stanisław Małachowski własnoręcznie napisał: „Podpisy zebranych kolegów do mnie ziechałych w chęci utrzymania proiektu Ustawy Rządu”. Obecnie mieści się w księdze obejmującej ustawy Sejmu Czteroletniego.

  • Sprawa Miejska w „Ustawie Rządowej”

    Tak zzwana sprawa miejska nadawała dynamiki obradom Sejmu Wielkiego. Z inicjatywy prezydenta Warszawy Jana Dekerta w połowie listopada 1789 r. zorganizowano zebranie przedstawicieli 141 miast królewskich, tworząc coś na kształt konfederacji szlacheckiej. Przygotowano petycję według projektu ks. Hugona Kołłątaja z żądaniem dopuszczenia mieszczan do udziału w obradach sejmowych, urzędach oraz prawa nabywania dóbr ziemskich. Memoriał ten wręczono 2 grudnia podczas tzw. czarnej procesji, kiedy to mieszczanie ubrani na czarno ze szpadami u boku udali się do króla i przywódców sejmowych. Ponieważ manifestacja ta odbyła się tydzień po rocznicy koronacji królewskiej, rozpuszczano pogłoski, że król szykuje bunt mieszczański przeciw szlachcie na wzór francuski. Inicjatywa polityczna mieszczan z całą pewnością była nowością w państwie polsko-litewskim. 18 kwietnia 1791 r. sejm jednogłośnie przyjął ustawę pt. ”Miasta nasze królewskie wolne w państwach Rzeczypospolitej”, która w znacznym stopniu spełniała postulaty czarnej procesji. Mieszczanie zostali objęci przywilejem neminem captivabimus (zakaz aresztowania bez wyroku sądowego), mogli nabywać dobra ziemskie, zyskali dostęp do urzędów i godności oraz prawo wysyłania swoich plenipotentów na sejm. Kwietniowa ustawa o miastach została włączona do Konstytucji 3 maja: „prawo na teraźniejszym sejmie zapadłe w zupełności mieć chcemy i za część niniejszej Konstytucji deklarujemy”.

  • Uchwalenie Konstytucji

    Był wtorek, 3 maja 1791 r. To właśnie tego dnia zwolennicy konstytucji postanowili uchwalić ją w sejmie. Na ulice Warszawy wyszło wojsko z garnizonu królewskiego i liczni mieszczanie, a w Sali Senatorskiej Zamku Królewskiego zgromadzili się zwolennicy ustawy rządowej. Zapewniono sobie przychylność około 100 posłów na 182 obecnych w tym czasie w Warszawie. Marszałek Stanisław Małachowski rozpoczął obrady, a po wysłuchaniu przemówień posłów, Ignacy Potocki wezwał króla do „przedstawienia widoków ratowania ojczyzny”. Wówczas Stanisław August przedłożył przygotowany wcześniej projekt konstytucji (nie przyznając się do współautorstwa) i wezwał do jego przyjęcia. Po wielu godzinach burzliwych dyskusji konstytucja została uchwalona.
    Do dziś zachowało się wiele opisów tej pamiętnej sesji sejmowej, które przechowywane są m.in. w zasobie Archiwum Głównego Akt Dawnych. Część z nich można przejrzeć samodzielnie na naszej stronie internetowej.

  • Kulisy

    Tekst Konstytucji uchwalonej 3 maja 1791 r. opracowano już pod koniec marca. Jego głównym redaktorem był kanonik krakowski ksiądz Hugo Kołłątaj, a podstawę stanowił projekt króla Stanisława Augusta przygotowany na początku 1791 r. Ta królewska propozycja poddana została tajnym konsultacjom z przywódcami stronnictwa patriotycznego: Ignacym Potockim, Stanisławem Małachowskim i Hugonem Kołłątajem. W ich wyniku dokonano daleko idących modyfikacji związanych z osłabieniem tendencji monarchistycznych, utrzymując jednak zasadę trójpodziału władzy. Niemałą rolę w przygotowaniu Konstytucji odegrał również sekretarz królewski, włoski ksiądz Scipione Piattoli, który pośredniczył między obozem patriotycznym a królem. Po uchwaleniu Konstytucji Stanisław August mianował Kołłątaja podkanclerzym koronnym, powierzając mu tym samym przygotowanie dalszych reform w państwie (zapowiedziano m.in. ułożenie „konstytucji ekonomicznej” i „konstytucji moralnej”) .

  • Zamek Królewski

    Zamek Królewski – rezydencja monarsza i miejsce obrad Sejmu Czteroletniego; 3 maja 1791 r. w Sali Senatorskiej uchwalono Konstytucję. Na Zamku swoją siedzibę miał również urząd grodzki, gdzie 5 maja oblatowano Konstytucję.

  • Kolegiata św. Jana

    Kolegiata św. Jana – obecnie archikatedra warszawska. 3 maja tuż po zakończeniu sesji sejmowej i uchwaleniu Konstytucji, posłowie i senatorowie udali się, aby wykonać przysięgę na wierność Konstytucji: „Ruszyli się zatym do kościoła kollegiaty tutejszey senatorowie, ministrowie, posłowie i arbitrowie, ale już zastali napełniony kościół magistratem i cechami miejskimi. Ulice pobliższe napchane rozmaitym ludem. Wszystkich głos był tylko Jeden, vivat Król, vivat Konstytucja Rządowa! Brzmiał ten okrzyk”. Pochód ten uwieczniony został przez Jana Matejkę na jego słynnym obrazie „Konstytucja 3 maja 1791 roku”.

  • Pałac Czapskich

    Pałac Czapskich – siedziba Akademii Sztuk Pięknych; w czasach Sejmu Czteroletniego pałac był własnością Konstancji Czapskiej, żony Stanisława Małachowskiego. Odbywały się w nim wystawne obiady i spotkania. W jego wnętrzach pracowano nad projektami Konstytucji; ul. Krakowskie Przedmieście 5.

  • Pałac Radziwiłłów

    Pałac Radziwiłłów – obecnie Pałac Prezydencki (ul. Krakowskie Przedmieście 48/50). W II połowie XVIII w. najczęstsze miejsce spotkań i balów, od 1773 r. był wynajmowany na cele teatralne. W czasach Sejmu Czteroletniego siedziba Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej. Tu odbywały się spotkania i narady.

  • Dom Kołłątaja na Solcu

    Dom Kołłątaja na Solcu – (ul. Łazienkowska 3.) obecnie nie istnieje. W czasach Sejmu Czteroletniego miejsce spotkań członków Kuźnicy Kołłątajowskiej – grupy działaczy społecznych, polityków i literatów związanych z obozem reform.

  • Łazienki Królewskie

    Łazienki Królewskie – zespół pałacowo-parkowy założony przez Stanisława Augusta Poniatowskiego. Król przebywał w Łazienkach z reguły od końca maja do września, gościł tu m.in. przedstawicieli innych państw, uczonych, literatów i artystów.

  • Pałac Tarnowskich

    Pałac Tarnowskich – nieistniejący pałac w Warszawie zlokalizowany przy ul. Krakowskie Przedmieście 42/44 w miejscu obecnego Hotelu Bristol. W czasach Sejmu Czteroletniego właścicielem pałacu był Ignacy Potocki, który mieszkał tu razem z córką Krystyną, swoimi urzędnikami i służbą.

  • Sprawdź, ile już wiesz na temat „Ustawy Rządowej”.

  • European Heritage Label

    Znak Dziedzictwa Europejskiego

    Znak Dziedzictwa Europejskiego (ZDE) ustanowiono w 2011 r. Jego celem jest wzmocnienie u obywateli państw Unii, a szczególnie u młodych ludzi, poczucia przynależności do UE, w oparciu o wspólne wartości i elementy europejskiej historii i dziedzictwa kulturowego. Ma na celu pogłębienie dialogu międzykulturowego zachowując walory różnorodności krajowej i regionalnej. Znak ma służyć podkreślaniu symbolicznej wartości obiektów, które odegrały znaczącą rolę w historii i kulturze Europy. Jego zadaniem jest również poprawa rozumienia przez obywateli europejskich historii Europy i procesu budowania Unii, a także ich wspólnego, a jednocześnie różnorodnego dziedzictwa kulturowego, w powiązaniu z wartościami demokratycznymi i prawami człowieka. Znak ma również wspomóc rozwój turystyki kulturalnej. Znak Dziedzictwa Europejskiego przyznają: państwa członkowskie Unii - Panel europejski (międzynarodowe gremium ekspertów) i Komisja Europejska.
    W roku 2015 Znak Dziedzictwa Europejskiego otrzymała Konstytucja 3 Maja, pierwsza konstytucja uchwalona w Europie, przechowywana w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie.

    ,
  • Pamięć Polski

    Polski Komitet ds Unesco

    W wyniku prac Polskiego Komitetu Programu UNESCO Pamięć Świata, w skład którego wchodzą przedstawiciele największych polskich archiwów, bibliotek oraz środowisk naukowych w 2014 r. powstała Polska Lista Krajowa Programu UNESCO Pamięć Świata. Komitetowi przewodniczy Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych. Zarówno Program Pamięć Świata Memory of the World, jak i jego krajowe oraz regionalne odmiany mają na celu zwrócenie uwagi władz i społeczeństw na problemy oraz zagrożenia łączące się z przechowywaniem dziedzictwa dokumentacyjnego, w tym archiwalnego, a także na potrzebę jego wszechstronnego wykorzystywania i popularyzowania.
    Na Polską Listę Krajową Programu UNESCO Pamięć Świata wpisywane są najcenniejsze dokumenty i zbiory znajdujące się w posiadaniu instytucji w Polsce lub poza granicami kraju, mające szczególne znaczenie dla dziedzictwa kulturowego i tradycji polskiej. Co dwa lata Polska Lista Krajowa Programu UNESCO Pamięć Świata wzbogaca się o kolejne obiekty o szczególnej wartości historycznej przechowywane w archiwach, bibliotekach, muzeach i instytutach.
    Konstytucja 3 Maja znalazła się wśród pierwszych dokumentów wpisanych na listę Pamięć Polski w 2014 roku.

  • Pałac Raczyńskich

    Pałac Raczyńskich – siedziba Archiwum Głównego Akt Dawnych, gdzie przechowywane są oryginalne egzemplarze Konstytucji; ul. Długa 7.