I. DOM
Stanisław Lem urodził się we Lwowie w mieszkaniu przy ulicy Brajerowskiej 4, w dzielnicy II (Grodeckie). „Mieszkaliśmy przy ulicy Brajerowskiej, pod czwartym numerem, na drugim piętrze.” - wspomina Lem w autobiograficznej książce Wysoki Zamek (Kraków, 2020, s. 13), w której wraca do lat dziecięcych i młodzieńczych spędzonych we Lwowie. Dom i dawne mieszkanie Lemów (na drugim piętrze z balkonem) nadal istnieje. Było to mieszkanie sześciopokojowe, jednak jak wspomina pisarz, pokoju własnego nie miał: „Mieszkałem więc niby wszędzie, niby nigdzie.” (Wysoki Zamek, s. 18). Dlatego też jego ulubionym miejscem zabaw był balkon. „Kiedy było ciepło, okupowałem mały balkon kamienny, na który wychodziło się z gabinetu ojca. Przypuszczałem zeń ataki do okolicznych kamienic, bo kominy ich, dymiąc, zamieniały je w okręty wojenne. Chętnie również bywałem tam Robinsonem albo właściwie sobą na bezludnej wyspie.” (Wysoki Zamek, s. 18). Na początku XX w. ulica Brajerowska była jedną z najmłodszych lwowskich ulic. Została wytyczona w 1880 r., jako łącznik między ulicami Mickiewicza i Kazimierzowską, a nazwę otrzymała pięć lat później od nazwiska właściciela gruntów, Brajera.
Sąsiadami rodziny Lemów byli ludzie znani i uznani. W kamienicy pod numerem 10/12 mieszkał wybitny historyk, twórca lwowskiej szkoły historycznej Szymon Askenazy. Na rogu ulicy Brajerowskiej i Mickiewicza, w domu pod numerem 10, na przełomie XIX i XX wieku mieszkał wieloletni prezes Polskiego Towarzystwa Filologicznego i późniejszy minister oświaty w rządzie austriackim (1917–1918) Ludwik Ćwikliński. Obecnie dawna ulica Brajerowska nosi imię ukraińskiego pisarza Bohdana Łepkiego.